Kitab-i-Iqan/Page1/Arabic19

و در کشف اين اسرار بعضی از عبارات انبياء، به بدائع نغمات حجازی در الواح مسطوره قبل که برای يکی از احباب نوشته شده بود مذکور گشت و حال هم به تغنّيات خوش عراقی نظر به خواهش آن جناب در اين اوراق مجدّداً ذکر می نمائيم که شايد تشنگان صحراهای بعد را به بحر قرب دلالت نمايد و گمگشتگان بيابان های هجر و فراق را به خيام قرب و وصال رساند، تا غمام ضلالت مرتفع شود و آفتاب جهانتاب هدايت از افق جان طالع گردد. وَ عَلی اللّهِ اَتَّکِلُ و به اَستَعينُ لَعَلَّ يَجری مِن هَذا القَلَم ما يَحيی به اَفئِدَةُ النّاسِ لِيَقُومَنَّ الکُلُّ عَن مَراقِد غَفلَتِهِم وَ يَسمَعَنَّ اطوارَ وَرَقاتِ الفردوسِ مِن شَجَرٍ کانَ فی الرَّوضَةِ الاَحَديَّة مِن اَيدِی القُدرَةِ بإِذنِ اللّهِ مَغْرُوساً.