Kitab-i-Iqan/Page1/Arabic8

و از جمله انبياء نوح بود که نهصد و پنجاه سال نوحه نمود و عباد را به وادی ايمن روح دعوت فرمود و احدی او را اجابت ننمود. و در هر يوم به قدری ايذاء و اذيّت بر آن وجود مبارک وارد می آوردند که يقين بر هلاکت او می نمودند. و چه مراتب سخريّه و استهزاء و کنايه که بر آن حضرت وارد شد چنانچه می فرمايد: "وَ كُلَّمَا مَرَّ عَلَيْهِ مَلأٌ مِّن قَوْمِهِ سَخِرُواْ مِنْهُ قَالَ إِن تَسْخَرُواْ مِنَّا فَإِنَّا نَسْخَرُ مِنكُمْ كَمَا تَسْخَرُونَ فَسَوْفَ تَعْلَمُونَ." و بعد از مدّت ها چند مرتبه وعده انزال نصر به اصحاب خود فرمودند به وعده معيّن و در هر مرتبه بدا شد. و بعضی از آن اصحاب معدوده به علّت ظهور بدا اعراض می نمودند چنانچه تفصيل آن در اکثر کتب مشهوره ثبت شده و البتّه بنظر عالی رسيده يا می رسد. تا آنکه باقی نماند از برای آن حضرت مگر چهل نفس و يا هفتاد و دو نفس چنانچه در کتب و اخبار مذکور است. تا آنکه بالاخره نداء "رَبِّ لا تَذَر عَلَی الاَرضِ مِنَ الکافِرينَ دَيَّاراً." از جان بر کشيد.