Kitab-i-Badi/Persian647

و بصير خبير ادراك می نمايد كه كلّ اين اسماء نظر به آن ايمانی است كه در آنها بوده و هست. وهم را بگذار، ملاحظه در اوّل مَن آمن كن، و همچنين ثانی مَن آمن، كه هيچ نفسی را در بيان ازيد از اين دو نفس و ساير حروفات حیّ وصف نفرموده اند. چنانچه در زيارتشان يا ساذجَ الله و يا كينونةَ الله و يا ذاتَ الله و به امثال اين كلمات ذكر فرموده اند. حال اگر اوّل مَن آمن نفس مذكور نبود و نفس ديگر بود البتّه اين مقام به او عنايت می شد. اگر در اين بحر متغمّس شوی ادراك مي نمائی بعضی از اسرار محجّبه مقنّعه مستوره را و فرق شمس معانی را از ظلّش تميز مي دهی و مرتكب نمي شوی آنچه را كه كلّ ذرّات به نوحه مشغولند.