Kitab-i-Badi/Persian387

كلّ اشيا متعجّب است كه چه تو را به آن داشته كه به القای آن نفس مردوده به اين شأن و جسارت با جمال احديّه به محاربه برخواستی. جمال امنع اقدس اعظم اقدمی را، كه نقطه بيان - روح ما سواه فداه - می فرمايد اشاره من به او راه ندارد و هيچ اشاره از مشيرين لعلوّ قدرِهِ و عظمة جلالِهِ [۲۰۲] و ارتفاع اجلالِهِ به او راجع نمی شود، تو استهزاءً عليه نوشته آنچه را كه تا حال هيچ نفسی به آن ارتكاب ننموده و ننوشته. و عجب است كه خجلت نمي بری و ذكر نقطه بيان مي نمائی. آخر به چه دليل و برهان اين گونه جسارت را جايز دانسته؟ تحيّر اين عبد سهل است جميع اهل ملاء اعلی متحيّرند از امثال شما. چه زود كافر شديد به نفسی كه به او ادّعای ايمان مي نموديد.