Kitab-i-Badi/Persian723

لا زال به اكثری از عباد هر قدر عنايت بيشتر شده، بيشتر به كفران قيام نموده اند. حكايت شيطان از قبل ذكر شد كه در هر يك[۳۸۷]از سموات به اسمی معروف، و در ملكوت اعلی به كمال وصف موصوف، و قرن ها در قيام و ركوع و قعود و سجود بوده. و بعد چنان شد كه بر مراصد جالس و عباد را از شطر رحمن منع مي نمود. و كاش انفس مشركه در اين ايّام به اين مقدار كفايت می نمودند! لا فو الّذی نفسی بيده، لن يسكنَ عطشُ بغضهم إلاّ بِشربِ دمی، و كان الشّيطانُ إستعاذ بين يدی الرّحمن منهم و من أعمالهم. ولكن النّاس هم لايفقهون و لايشعرون.