Kitab-i-Badi/Persian570

و امّا حكايت ذكريّا، مقدّمه او را اگر شنيده[۳۰۵]قدری تفكّر كن كه از همان حكايت تفصيل معلوم می شود. و اين عبد مصلحت نديده كه آنچه از منبع علم لدنّی افاضه شده مذكور دارم. آن قدر بدان كه جميع انبيا در كمال اشتياقْ جان در سبيل حقّ تسليم نموده اند. و بعضی هم كه به شهادت ظاهريّه نرسيده اند در باطن به آن نفوس مقدّسه سمّ داده اند و يا به تلبيسات ديگر، و علمه عند ربّی. چنانچه مرشدت و الله الّذی لا إله إلاّ هو كه به همين امور مشغول شد، ولكنّ الله حفظ مظهر نفسه بسلطانه و إنّه لهو المقتدر القدير.