Kitab-i-Badi/Persian522

قوله - قلّ إدراكه -: حال ای برادر من، و الله امر بر شما مشتبه شده. اگر بخواهيد واقعاً بفهميد كه غرض در كار نيست شما خود وكيل من هستيد، اگر محقّق شد بر شما به من بنويسيد، امّا[۲۷۹]با انصاف. از برای شما بسيار آسان است. سياست مدنيه مدخليّتی به حقّيت ندارد، و اين حكمت عملی است كه تهذيب اخلاق و تدبير منزل و سياست مدنيه مي گويند، كه علم سلوك با خلق است و با اشخاصي كه تعلّق دارند از خدّام و مريدان، كه هر كسی را به محبّت و خلق با آنچه موافق طبع او است حركت نمايند. شما اشتباه نموده ايد. اين حكمت عملی را به جوهر حقيقت و اينها حجاب بر شما گشته. اگر بخواهيد تجربه نمائيد روزی را قرار بدهيد در مقام امتحان برآئيد. يك صفحه از قرآن را بخوانيد با كمال جلدی نزد كسی كه مدّعی حقّيت است مضمون آن صفحه را به سجع خاصّی بلا تأمّل بنويسد، و دفعه ديگر به سجع و عبارت ديگر، و هكذا هر كه نوشت در مدّعای خود صادق و إلاّ كاذب به خلاف ميرزا يحيی كه مدّعی اين مقام است در هر دو خود تجربه نموده و به من اعلام دهيد، اما از روی انصاف. يقين هر كه دارای اين مقام است حقّ و كلام او حقّ و غير او كاذب.