Kitab-i-Badi/Persian433

باری كور را با بصير مشابهتی نبوده و كر را با سميع مناسبتی نه. در اين آيه منزله معانی لانهاية مستور، ولكن تا تشنه سلسبيل معانی يافت نشود ساقی احديّه كأس معنويّه باقيه بذل ننمايد. و ملاحظه كن كه به چه تصريح احوال معرضين و مجرمين در كتاب الهی نازل شده و معنی آيه منزله مباركه مشهود گشته، و آن مجرمين از اهل بيان بوده و خواهند بود. و آنچه ضرّ بر جمال رحمن وارد شود از اهل بيان وارد خواهد شد، چنانچه به نقطه بيان وارد نشد مگر از اهل فرقان. ولكن فو الله الّذی لا إله إلاّ هو كه بر اين ساذج قدم در كلّ حين وارد شده آنچه بر احدی وارد نشده. و اگر اهل بيان بصير بودند همان آيه مباركه إننّی أنا حیٌّ فی الأفق الأبهی كلّ را كفايت مي نمود و همچنين كلّ مَن فی السّموات و الأرض را.