Kitab-i-Badi/Persian195

بگو: ای مغرور دارالغرور، با اين ادراك سيف جفا بر تارك "لولاك" كشيده و به گمان خود عارف شده و به حقّ رسيده. كاش اين راهی كه مي روی انتهايش به تركستان باشد، چنانچه گفته اند: "اين ره كه تو مي روی به تركستان است." ولكن اين سبيل منتهی به اسفل نيران بوده و خواهد بود. و اين عجب است كه مدّت ها است در جوار حقّ آمده، چه كه مدينه كبيره با اين ارض طيّبه مباركه[۱۰۱] اين قدر بعيد نبوده كه قاصدين را زحمت دهد. مع ذلك خود نيامديد كه سهل است يك نفس مقدّسی هم به ساحت اقدس از تو نيامد و ذكر لطيفی به مقرّ الطف اطهر وارد نشد. و بذلك جعلتَ نفسَكَ محروماً عمّا خُلِقتَ لهُ و كنتَ مِن المُبْعَدِين.