Kitab-i-Iqan/Page13/Arabic258

و دليل و برهان ديگر که چون شمس بين دلائل مُشرق است استقامت آن جمال ازلی است بر امر الهی که با اينکه در سنّ شباب بودند و امری که مخالف کلّ اهل ارض از وضيع و شريف و غنيّ و فقير و عزيز و ذليل و سلطان و رعيّت بود با وجود اين قيام بر آن امر فرمود چنانچه کلّ استماع نمودند و از هيچ کس و هيچ نفس خوف ننمودند و اعتنا نفرمودند. آيا می شود اين، به غير امر الهی و مشيّت مثبته ربّانی؟ قسم به خدا که اگر کسی فکر و خيال چنين امری نمايد فی الفور هلاک شود. و اگر قلب های عالم را در قلبش جا دهی باز جسارت بر چنين امر مهمّ ننمايد مگر به اذن الهی باشد و قلبش متّصل به فيوضات رحمانی و نفسش مطمئنّ به عنايات ربّانی. آيا اين را به چه حمل می کنند؟ آيا به جنون نسبت می دهند چنانچه به انبيای قبل دادند و يا می گويند برای رياست ظاهره و جمع زخارف دنيای فانيه اين امور را متعرّض شده‏اند؟