Kitab-i-Iqan/Page8/Arabic148

چون غيب ازلی و ساذج هويّه، شمس محمّدی را از افق علم و معانی مشرق فرمود از جمله اعتراضات علمای يهود آن بود که بعد از موسی نبّی مبعوث نشود. بلی، طلعتی در کتاب مذکور است که بايد ظاهر شود و ترويج ملّت و مذهب او را نمايد تا شريعه شريعت مذکوره در تورات همه ارض را احاطه نمايد. اين است که از لسان آن ماندگان وادی بُعد و ضلالت، سلطان احديّت می فرمايد: "وَ قَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُواْ بِمَا قَالُواْ بَلْ يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ." ترجمه آن اين است که گفتند يهودان دست خدا بسته شده. بسته باد دست های خود ايشان و ملعون شدند به آنچه افترا بستند. بلکه دست های قدرت الهی هميشه باز و مهيمن است، "يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ."