Kitab-i-Iqan/Page2/Arabic21

و اگر به ديده بصيرت معنوی مشاهده شود فی الحقيقه در عهد خاتم، هم کتاب عيسی و امر او ثابت شد. در مقام اسم که خود حضرت فرمود: "منم عيسی." و آثار و اخبار و کتاب عيسی را هم تصديق فرمود که مِن عنداللّه بوده. در اين مقام نه در خودشان فرقی مشهود و نه در کتابشان غيريّتی ملحوظ زيرا که هر دو قائم به امراللّه بودند و هم ناطق به ذکر اللّه و کتاب هر دو هم مُشعر بر اوامر اللّه بود. از اين جهت است که خود عيسی فرمود: "من می روم و مراجعت می کنم." به مثل شمس که اگر شمس اليوم بگويد من شمس يوم قبلم صادق است و اگر بگويد در حدود يومی که غير آنم صادق است. و همچنين در ايّام ملاحظه نمائيد که اگر گفته شود که کلّ يک شیءاند صحيح و صادق است و اگر گفته شود که به حدود اسمی و رسمی غير هم اند آن هم صادق است. چنانچه می بينی با اينکه يک شیءاند با وجود اين در هر کدام اسمی ديگر و خواصّی ديگر و رسمی ديگر ملحوظ می شود که در غير آن نمی شود. و به همين بيان و قاعده، مقامات تفصيل و فرق و اتّحاد مظاهر قدسی را ادراک فرمائيد تا تلويحات کلمات آن مُبدع اسماء و صفات را در مقامات جمع و فرق عارف شوی و واقف گردی و جواب مسأله خود را در موسوم نمودن آن جمال ازلی در هر مقام خود را به اسمی و رسمی بتمامه بيابی.