Kitab-i-Badi/Persian621

اوّلاً اين بحث بر شما و امثال شما وارد، چه كه سال ها نفوسی را پيشوا مي دانستيد، كه اخبث از آن نفوس در ابداع نيامده. چنانچه به حكم آن نفوس[۳۳۴]مظهر نفس الهی را به تمام ظلم شهيد نمودند. و ثانياً اين که اين عباد به او خلوص داشته ايم و مقرّيم، چه كه در كلمات حضرت ابهی بعضی اوصاف مشاهده می شد، و همچه گمان مي نموديم كه مرجع آن اوصاف نفس موهوم است، إلی أنْ كشف الله لنا ما كشف و إطّلعنا مِن أفعاله ما لا فعله النّمرود و لا الفرعون. و لذا كسّرنا صنمَ الوهم و عرفنا ما هو المقصود فی كلماته الأبدع البديع، ثمّ إطّلعنا به و بأصل أمره، ما كان مقنوعاً عنك و عن مثلائك. و إنّک لو تعرف لتفرّ منه و تشقّ سبحات الجلال و تتوجّه إلی مشرق الجمال و تكون من الموقنين.